مسئله 1324- روزۀ تمام روزهاى سال، غير از روزه‏هاى حرام و مكروه كه گفته شد، مستحب است و براى بعضى از روزها بيشتر سفارش شده است كه از آن جمله است:

1. پنجشنبۀ اوّل و پنجشنبۀ آخر هر ماه و چهارشنبۀ اوّلى كه بعد از روز دهم ماه است و اگر كسى اينها را به‌جا نياورد، مستحب است قضا نمايد و چنانچه اصلًا نتواند روزه بگيرد، مستحب است براى هر روز 750 گرم گندم یا جو و مانند اینها یا قیمت آنها را به فقير بدهد.

2. سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.

3. تمام ماه رجب و شعبان و بعضى از اين دو ماه گرچه يك روز باشد.

4. روز نوروز.

5. روز بيست و پنجم و بيست و نهم ذيقعده.

6. روز اوّل تا روز نهم ذى‏حجّه (روز عرفه)، ولى اگر به‌واسطۀ ضعف روزه نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند، روزۀ آن روز مكروه است.

7. عيد سعيد غدير (18 ذى‏حجّه).

8. روز اوّل و سوّم محرم.

صفحه 200

9. ميلاد مسعود پيغمبر اكرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم» (17 ربيع‏الاوّل).

10.‌ روز مبعث حضرت رسول اكرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم» (27 رجب).

مسئله 1325- اگر كسى روزۀ مستحبّى بگيرد، واجب نيست آن را به آخر رساند، بلكه اگر برادر مؤمنش او را به غذا دعوت كند، مستحب است دعوت او را قبول كند و در بين روز افطار نمايد.

مسئله 1326- مستحب است روزه‏دار نماز مغرب و عشا را پيش از افطار كردن بخواند، ولى اگر كسى منتظر اوست يا ميل زيادى به غذا دارد كه نمى‏تواند با حضور قلب نماز بخواند، بهتر است اوّل افطار كند، ولى به قدرى كه ممكن است نماز را در وقت فضيلت آن به‌جا آورد.